هنگام انعقاد قرار داد و پس از آن،بیمه گذار باید اقدامات زیر را انجام دهد:

 

 

بیمه گذار در هنگام انعقاد قرار داد بیمه، موظف است اطلاعات خود را در مورد کیفیت خطر بیمه شده به طور کامل در اختیار بیمه گر قرار دهد، درغیر این صورت بنا به عمدی بودن یا سهوی بودن ارائه اطلاعات ناقص شرکت بیمه می تواند قرارداد را فسخ کرده و یا هزینه اضافی برای رسیدن به بیمه واقعی دریافت نماید.

 

 

پرداخت حق بیمه باید پس از انعقاد قرارداد بیمه و یا دست کم قبل از وقوع حادثه حتما صورت بگیرد وگرنه بیمه گر تعهدی در جبران خسارت ندارد. نکته مهم در بیمه این است که پرداخت حق بیمه باعث رسمیت یافتن قرار داد بیمه است نه صدور آن.

 

 

1-پیشگیری از حادثه           2-جلوگیری از توسعه خسارت

 

 

معنای ساده این تعهد این است که اگر ممکن بود اتفاق خطرناک تر  بیفتد یا خسارت بیشتری وارد شود باید به بیمه گر اطلاع داد. در این صورت بیمه گر می تواند حق بیمه اضافی تعیین نموده و قرارداد را ادامه دهد و یا آن را فسخ کند.این امکان نیز وجود دارد که بیمه گر بدون دریافت حق بیمه اضافی قرار داد را ادامه دهد، به عنوان مثال دریافت اقساط حق بیمه پس از اطلاع بیمه گر از تشدید خطر، نشانه آن است که وی بدون دریافت حق بیمه اضافی با ادامه قرار داد موافق است.

 

 

طبق ماده 15 قانون بیمه،بیمه گذار موظف است ظرف مدت 5 روز از بروز حادثه، بیمه گر را مطلع سازد در غیر این صورت بیمه گر تعهدی نخواهد داشت، مگر این که ثابت کند به واسطه حوادثی که خارج از اختیار وی بوده اعلام حادثه در مدت مقرر در اختیار وی نبوده است.

 

یکی از مهم ترین نکاتی که بر عهده بیمه گذار است اعلام به مراجع قضایی است. بیمه گذار پس از وقوع حادثه مکلف است بلافاصله مراتب را به مراجع انتظامی و قضایی اعلام و در صورتی که حادثه توسط مقصری به وجود آمده باشد تقاضای تعقیب او را داشته باشد. مصالحه بیمه گذار با مسئول حادثه موجب محرومیت او از دریافت خسارت خواهد شد. یعنی اگر فرد مقصر حادثه را ببخشید و دیگر پیگیر شکایت خود از او نباشید، حق بیمه از شما گرفته شده و نمی توانید خسارتی از بیمه دریافت کنید.